© 2023 American Society of Addiction Medicine. Wszelkie prawa zastrzeżone. ASAM.org
8
LECZENIE UZALEŻNIENIA OD OPIOIDÓW
Metadon i buprenorfina to najskuteczniejsze środki terapeutyczne,
jakie są dostępne w przypadku aktywnego uzależnienia od opioidów.
Naltrekson jest skutecznym środkiem w zakresie zapobiegania nawrotowi
u pacjentów, którzy nie są już fizycznie uzależnieni od opioidów.
Większość planów terapeutycznych obejmuje leki. Rodzaj wybranego
leku zależy od wielu czynników, w tym nasilenia choroby pacjenta,
chorób współistniejących, dostępu do różnych form terapii oraz
indywidualnych preferencji.
• Wszystkie leki dopuszczone przez FDA – w tym metadon,
buprenorfina lub naltrekson – do terapii uzależnienia od opioidów
powinny być dostępne dla wszystkich pacjentów.
• Podczas stosowania każdego z tych leków zalecane jest doradztwo.
Nie powinno być ono jednak warunkiem otrzymania terapii
z użyciem leków.
• Przy wyborze leku dla każdego pacjenta należy uwzględnić
preferencje pacjenta, wywiad medyczny i nasilenie choroby.
• Każdy lek działa inaczej i wiąże się z różnym ryzykiem oraz oferuje
odmienne korzyści. Leki te można bezpiecznie przyjmować przez
lata. Specjalista medyczny i pacjent powinni wspólnie przeanalizować
ryzyko i korzyści związane ze stosowaniem każdego leku.
• Przy odpowiednim stosowaniu leki te pomagają przywrócić równowagę
w obszarach mózgu, na które wpływa uzależnienie, pomagając
pacjentowi w kontrolowaniu uzależnienia i powrocie do zdrowia.
• Nie ma standardowo określonego czasu stosowania leków. Czas ten
może być różny w przypadku każdego pacjenta. Niektórzy pacjenci mogą
potrzebować leków przez wiele lat.
• Niektórzy znajdują się w wyjątkowych sytuacjach, wśród których
warto zwrócić uwagę na ciążę, problemy dotyczące zdrowia
psychicznego, ból lub powiązania z wymiarem sprawiedliwości.
Pacjent powinien omówić te kwestie ze specjalistą prowadzącym
terapię, aby znaleźć lek dostosowany do swoich potrzeb.
• Młodzież i opiekunowie prawni również powinni omówić
ze specjalistami opcje dotyczące terapii.
Jeżeli pierwszy wybrany lek się nie sprawdzi, pacjent powinien
porozmawiać z lekarzem o zmianie na inny lek, który może być
bardziej skuteczny w zakresie potrzeb pacjenta.